Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Conjugación de: spolio, spolias, spoliavi, spoliatum, spoliāre conjugación: 1 - transitivo - attiva (Ita) = spogliare, saccheggiare, rubare, (eng) = strip of clothing, rob of clothing, plunder, rob, despoil,   (esp) = desabrigar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego spolio tu spolias ille spoliat nos spoliāmus vos spoliātis illi spoliant | Yo desabrigo Tu desabrigas El/Ella/Eso desabriga Nosotros desabrigamos Vosotros desabrigáis Ellos/Ellas/Esos desabrigan |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego spoliābam tu spoliābas ille spoliābat nos spoliabāmus vos spoliabatis illi spoliābant | Yo desabrigaba Tu desabrigabas El/Ella/Eso desabrigaba Nosotros desabrigabamos Vosotros desabrigabais Ellos/Ellas/Esos desabrigaban |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego spoliavi tu spoliavisti, spoliasti... ille spoliavit nos spoliavĭmus vos spoliavistis, spoliastis... illi spoliavērunt, spoliarunt, spoliavere... | Yo desabrigué Tu desabrigaste El/Ella/Eso desabrigó Nosotros desabrigamos Vosotros desabrigasteis Ellos/Ellas/Esos desabrigaron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego spoliavi tu spoliavisti, spoliasti... ille spoliavit nos spoliavĭmus vos spoliavistis, spoliastis... illi spoliavērunt, spoliarunt, spoliavere... | Yo he desabrigado Tu has desabrigado El/Ella/Eso ha desabrigado Nosotros hemos desabrigado Vosotros habéis desabrigado Ellos/Ellas/Esos han desabrigado |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego spoliavĕram, spoliaram... tu spoliavĕras, spoliaras... ille spoliavĕrat, spoliarat... nos spoliaverāmus, spoliaramus... vos spoliaverātis, spoliaratis... illi spoliaverant, spoliarant... | Yo había desabrigado Tu habías desabrigado El/Ella/Eso había desabrigado Nosotros habíamos desabrigado Vosotros habíais desabrigado Ellos/Ellas/Esos habían desabrigado |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego spoliavi tu spoliavisti, spoliasti... ille spoliavit nos spoliavĭmus vos spoliavistis, spoliastis... illi spoliavērunt, spoliarunt, spoliavere... | Yo hube desabrigado Tu hubiste desabrigado El/Ella/Eso hubo desabrigado Nosotros hubimos desabrigado Vosotros hubisteis desabrigado Ellos/Ellas/Esos hubieron desabrigado |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego spoliavĕram, spoliaram... tu spoliavĕras, spoliaras... ille spoliavĕrat, spoliarat... nos spoliaverāmus, spoliaramus... vos spoliaverātis, spoliaratis... illi spoliaverant, spoliarant... | Yo había desabrigado Tu habías desabrigado El/Ella/Eso había desabrigado Nosotros habíamos desabrigado Vosotros habíais desabrigado Ellos/Ellas/Esos habían desabrigado |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego spoliābo tu spoliābis ille spoliābit nos spoliabĭmus vos spoliabĭtis illi spoliābunt | Yo desabrigaré Tu desabrigaras El/Ella/Eso desabrigará Nosotros desabrigaremos Vosotros desabrigareis Ellos/Ellas/Esos desabrigarán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego spoliavĕro, spoliaro... tu spoliavĕris, spoliaris... ille spoliavĕrit, spoliarit... nos spoliaverĭmus, spoliarimus... vos spoliaverĭtis, spoliaritis... illi spoliavĕrint, spoliarint... | Yo habré desabrigado Tu habrás desabrigado El/Ella/Eso habrá desabrigado Nosotros habremos desabrigado Vosotros habréis desabrigado Ellos/Ellas/Esos habrán desabrigado |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego spoliem tu spolies ille spoliet nos spoliēmus vos spoliētis illi spolient | Yo desabrigue Tu desabrigues El/Ella/Eso desabrigue Nosotros desabriguemos Vosotros desabriguéis Ellos/Ellas/Esos desabriguen |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego spoliārem tu spoliāres ille spoliāret nos spoliarēmus vos spoliarētis illi spoliārent | Yo desabrigara Tu desabrigaras El/Ella/Eso desabrigara Nosotros desabrigáramos Vosotros desabrigarais Ellos/Ellas/Esos desabrigaran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego spoliavĕrim, spoliarim... tu spoliavĕris, spoliaris... ille spoliavĕrit, spoliarit... nos spoliaverĭmus, spoliarimus... vos spoliaverĭtis, spoliaritis... illi spoliavĕrint, spoliarint... | Yo haya desabrigado Tu hayas desabrigado El/Ella/Eso haya desabrigado Nosotros hayamos desabrigado Vosotros hayáis desabrigado Ellos/Ellas/Esos hayan desabrigado |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego spoliavissem, spoliassem... tu spoliavisses, spoliasses... ille spoliavisset, spoliasset... nos spoliavissēmus, spoliassemus... vos spoliavissētis, spoliassetis... illi spoliavissent, spoliassent... | Yo hubiera desabrigado Tu hubieras desabrigado El/Ella/Eso hubiera desabrigado Nosotros hubiéramos desabrigado Vosotros hubierais desabrigado Ellos/Ellas/Esos hubieran desabrigado |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego spoliārem tu spoliāres ille spoliāret nos spoliarēmus vos spoliarētis illi spoliārent | Yo desabrigaría Tu desabrigarías El/Ella/Eso desabrigaría Nosotros desabrigaríamos Vosotros desabrigaríais Ellos/Ellas/Esos desabrigarían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego spoliavissem, spoliassem... tu spoliavisses, spoliasses... ille spoliavisset, spoliasset... nos spoliavissēmus, spoliassemus... vos spoliavissētis, spoliassetis... illi spoliavissent, spoliassent... | Yo habría desabrigado Tu habrías desabrigado El/Ella/Eso habría desabrigado Nosotros habríamos desabrigado Vosotros habríais desabrigado Ellos/Ellas/Esos habrían desabrigado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
spolia spoliate Futuro spoliato spoliato spoliatote spolianto | desabriga desabrigad ve a desabrigar vaya a desabrigar id a desabrigar vayan a desabrigar |
INFINITIVO | |
Presente | |
spoliāre | desabrigar |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
spoliavisse, spoliasse... | haber desabrigado |
INFINITIVO | |
Futuro | |
spoliaturum esse, spoliaturam esse, spoliaturum esse, spoliaturos esse, spoliaturas esse, spoliatura esse... | ir a desabrigar |
GERUNDIO | |
spoliandi, spoliando, spoliandum, spoliando... | de desabrigar a desabrigar para desabrigar por desabrigar |
SUPINO | |
spoliatum | desabrigar |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que desabriga |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.spolians Gen.spoliantis Dat.spolianti Acc.spoliantem Voc.spolians Abl.spoliante, spolianti... | spoliantes spoliantium spoliantibus spoliantes spoliantes spoliantibus |
Feminina | |
Nom.spolians Gen.spoliantis Dat.spolianti Acc.spoliantem Voc.spolians Abl.spoliante, spolianti... | spoliantes spoliantium spoliantibus spoliantes spoliantes spoliantibus |
Neutro | |
Nom.spolians Gen.spoliantis Dat.spolianti Acc.spolians Voc.spolians Abl.spoliante, spolianti... | spoliantia spoliantium spoliantibus spoliantia spoliantia spoliantibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de desabrigar |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.spoliaturus Gen.spoliaturi Dat.spoliaturo Acc.spoliaturum Voc.spoliature Abl.spoliaturo | spoliaturi spoliaturorum spoliaturis spoliaturos spoliaturi spoliaturis |
Feminina | |
Nom.spoliatura Gen.spoliaturae Dat.spoliaturae Acc.spoliaturam Voc.spoliatura Abl.spoliatura | spoliaturae spoliaturarum spoliaturis spoliaturas spoliaturae spoliaturis |
Neutro | |
Nom.spoliaturum Gen.spoliaturi Dat.spoliaturo Acc.spoliaturum Voc.spoliaturum Abl.spoliaturo | spoliatura spoliaturorum spoliaturis spoliatura spoliatura spoliaturis |
- Conjugación completa di spoliari Forma pasiva |